Produkt z CE, czy bez CE? Oto jest pytanie

          W chwili wprowadzenia unijnego systemu nowego i globalnego podejścia, pojawiło się pytanie, które produkty wymagają oznakowania CE, a które nie? Od tego czasu „wartość” oznakowania CE bardzo wzrosła, a wręcz stała się synonimem bezpieczeństwa i jakości, choć, tak naprawdę, z jakością nie ma nic wspólnego. Dlatego część producentów umieszcza na swoich produktach oznakowanie CE i tłumaczy, że „są to produkty najwyższej jakości”.
          Przypomnijmy, oznakowanie CE umieszczone na produkcie oznacza, że producent deklaruje z całą odpowiedzialnością spełnienie wszystkich mających zastosowanie wymagań określonych we wspólnotowym prawodawstwie harmonizacyjnym. Producent ma obowiązek przeprowadzić dla produktu procedurę oceny zgodności, czego efektem końcowym jest wystawienie deklaracji zgodności i umieszczenie na produkcie oznakowania CE. UWAGA: Importer lub dystrybutor nie może przeprowadzić procedury oceny zgodności, przygotować dokumentacji technicznej, deklaracji zgodności i nie może umieścić oznakowania CE. Reasumując, oznakowanie CE należy umieścić na produkcie, który znajduje się w zakresie unijnych wymagań harmonizacyjnych i dla którego pozytywnie zakończono procedurę oceny zgodności.
          Jednak część producentów zaczęła umieszczać oznakowanie CE na produktach, które nie znajdują się w zakresie unijnych dyrektyw nowego podejścia i nie mogą mieć takiego oznakowania. Dobrym przykładem może być ogrodzenie, nazwane przez producenta „Systemem ogrodzeniowym” (patrz: zdjęcie żółtej tabliczki). Co prawda, na stronie internetowej producent przedstawia informacje, że wykonuje konstrukcje stalowe i aluminiowe według normy EN 1090-1 i zgodnie z wymaganiami europejskiego rozporządzenia CPR 305/2011 dotyczącego wyrobów budowlanych. Jednak forma oznakowania odbiega od wymogów CPR, a komitet techniczny CEN/TC 135 ds. normy EN 1090-1 wskazał, że ogrodzenie jest poza zakresem tej normy. Czyli mamy do czynienie z nadgorliwym oznakowaniem CE w kontekście wymagań CPR dotyczących wyrobów budowlanych.
          Innym przykładem może być kontener hakowy (patrz: zdjęcie zielonego kontenera i jego tabliczki) według niemieckiej normy DIN 30720 lub DIN 30722, który często jest podciągany pod wymagania dyrektywy maszynowej MD 2006/42/EC. Umieszczenie na kontenerze tabliczki znamionowej zgodnej z wymaganiami dyrektywy maszynowej nie zmienia faktu, że tego rodzaju produkt jest poza zakresem dyrektyw nowego podejścia. Jednocześnie taki kontener może być zaprojektowany i wykonany zgodnie z tą czy inną normą, zależnie od przewidzianego zastosowania i wymogów zleceniodawcy.
          Przykładem produktu, który jest poza oznakowaniem CE, a jednocześnie podlega rygorystycznym wymaganiom jest drabina. Z dniem 1 stycznia 2018 roku wchodzi w życie nowelizacja wymagań normy EN 131-1, która wprowadza między innymi obowiązek wyposażenia drabiny w stabilizator zwiększający powierzchnię podparcia oraz EN 131-2, która nakłada na producenta kilka nowych obowiązków dotyczących wytrzymałości drabin oraz wprowadza nowy podział drabin ze względu na grupy użytkowników.
          Z doświadczenia biura riskCE wynika, że „nadgorliwe” oznakowanie CE jest umieszczane głównie z dwóch powodów. Po pierwsze - ze względu na brak wiedzy, co często jest uzasadniane tłumaczeniem - Inni tak robią, a poza tym jest to produkt najwyższej jakości! Po drugie - ze względu na działania marketingowe - chęć wyróżnienia produktu i podkreślenia, że jest najlepszy i spełnia „wszystkie wymagania” oraz posiada "wszystkie certyfikaty". Gdyby jednak zapytać o wspomniane certyfikaty, to trudno otrzymać jakiekolwiek wartościowe odpowiedzi. Część producentów jest przymuszana przez swoich odbiorców do umieszczenia CE na produkcie pod groźbą wycofania zamówienia.